“Affedersiniz… Burası neresi?”
Kadın ona gülümsedi:
“Burası Cennet, efendim.”
Adam bunun üzerine sevinçle:
“Harika!” dedi. “Peki bana biraz su verebilir misiniz? Ge rçekten çok susadım.”
Kadın cevap verdi:
“Tabi efendim, içeri girin… İçeride dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz.”
Adam köpeğine döndü:
“Hadi oğlum içeri giriyoruz,” diyerek kapıya yürüdü… Ama kadın onu birden durdurdu:
“Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle gelemez. Hayvanları içeri almıyoruz…”
Bunun üzerine adam bir an durdu; düşündü ve geri dönüp köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam ters yönünde yürümeye koyuldular. Bir süre geçtikten sonra kendilerini bu kez tozlu çamurlu bir yolda buldular ve yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini andıran bir kapıyla, yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı…
Adam sordu:
“Affedersiniz. Bana biraz su verebilir misiniz?”
Dede:
“İçeri gel.” dedi. “Kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir çeşme var…”
Adam sordu:
“Peki arkadaşım da benimle gelip oradan içebilir mi?”
Dede:
“Tabii…” dedi. “Çeşmenin yanında köpeğ inin de su içebileceği bir kâse bulacaksın…”
Bunun üzerine adam kapıdan girdi. Biraz yürüdükten sonra sağ taraftaki çeşmeyi buldu. Adam çeşmeden, köpek de oradaki kâseden kana kana içerek susuzluklarını giderdiler.
Derken adam geri giderek girişte bekleyen dedeye sordu:
“Su için çok teşekkür ederim. Peki, burası neresi?”
Dede:
“Burası Cennet.” dedi.
Bunu duyan adam şaşırdı:
“Ama nasıl olur? Az önce burası gibi kırık dökük olmayan muhteşem bir yere gittik ve orasının da Cennet olduğunu söylediler.”
Dede:
“Şu rengârenk çiçeklerle süslü altın kapılı yer mi?” dedi.
“Orası Cehennem.”
Adam iyice şaşırmıştı:
“Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor diye hiç kızmıyor musunuz?”
Dede gülümsedi:
“Kızmıyoruz. Çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanları Cennet’ten uzak tutuyorlar.”
Kadın ona gülümsedi:
“Burası Cennet, efendim.”
Adam bunun üzerine sevinçle:
“Harika!” dedi. “Peki bana biraz su verebilir misiniz? Ge rçekten çok susadım.”
Kadın cevap verdi:
“Tabi efendim, içeri girin… İçeride dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz.”
Adam köpeğine döndü:
“Hadi oğlum içeri giriyoruz,” diyerek kapıya yürüdü… Ama kadın onu birden durdurdu:
“Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle gelemez. Hayvanları içeri almıyoruz…”
Bunun üzerine adam bir an durdu; düşündü ve geri dönüp köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam ters yönünde yürümeye koyuldular. Bir süre geçtikten sonra kendilerini bu kez tozlu çamurlu bir yolda buldular ve yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini andıran bir kapıyla, yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı…
Adam sordu:
“Affedersiniz. Bana biraz su verebilir misiniz?”
Dede:
“İçeri gel.” dedi. “Kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir çeşme var…”
Adam sordu:
“Peki arkadaşım da benimle gelip oradan içebilir mi?”
Dede:
“Tabii…” dedi. “Çeşmenin yanında köpeğ inin de su içebileceği bir kâse bulacaksın…”
Bunun üzerine adam kapıdan girdi. Biraz yürüdükten sonra sağ taraftaki çeşmeyi buldu. Adam çeşmeden, köpek de oradaki kâseden kana kana içerek susuzluklarını giderdiler.
Derken adam geri giderek girişte bekleyen dedeye sordu:
“Su için çok teşekkür ederim. Peki, burası neresi?”
Dede:
“Burası Cennet.” dedi.
Bunu duyan adam şaşırdı:
“Ama nasıl olur? Az önce burası gibi kırık dökük olmayan muhteşem bir yere gittik ve orasının da Cennet olduğunu söylediler.”
Dede:
“Şu rengârenk çiçeklerle süslü altın kapılı yer mi?” dedi.
“Orası Cehennem.”
Adam iyice şaşırmıştı:
“Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor diye hiç kızmıyor musunuz?”
Dede gülümsedi:
“Kızmıyoruz. Çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanları Cennet’ten uzak tutuyorlar.”
Dostlarınızı Yarı Yolda Bırakmayın.
Bir dostun derdine herkes üzülebilir, bu çok kolaydır.
Bir dostun başarısına sevinebilmek ise
sağlam bir karakter gerektirir…
Bir dostun derdine herkes üzülebilir, bu çok kolaydır.
Bir dostun başarısına sevinebilmek ise
sağlam bir karakter gerektirir…
Dostluğun anlamını ve dostlarının değerini bilenlere…
0 Yorumlar